Krem ziemniaczany

Czy jest tutaj ktoś, kto nie zna smaku zupy ziemniaczanej? Może nie dam sobie uciąć całej ręki, ale najmniejszego palca, to i owszem, że każdy kiedyś jej spróbował.
W moim domu również gościła i przeważnie jadłam ją z kromką wiejskiego chleba.
Bezapelacyjnie więc mogę powiedzieć, że to zupa, która kojarzy się z Mamą i domem rodzinnym. Co prawda w wyścigu o podium przegrywa z zupą pomidorową i lanymi kluskami (oj chyba muszę i ją zrobić...) ale uplasuje się spokojnie na 3 miejscu. Bo drugie też zajęte- przez żurek.

I tak rozmyślając o tej zupie Mamy, stwierdziłam, że czemu by nie zrobić jej w postaci kremu. Mało tego- miałam ku temu powód. Pierwszy- wędzone żeberko, czyli idealna baza. Drugi- jest podwójny czyli Olek i Adaś, a trzeci dotarł do mojego domu zaledwie 2 tygodnie temu. Nie, nie... Nikogo nie adoptowałam, choć jeśli przyjmowanie wszelkiego rodzaju "skorupek" i domowych "przydasi" można nazwać adopcją, to jestem już matką pokaźnej kolekcji.

Ostatnia, o której tu właśnie wspominam jest przecudowna. Od dawna wzdychałam do niej i z utęsknieniem czekałam na dzień, w którym będzie mi dane zobaczyć ją na własne oczy i dotknąć. Szczerze...? Już planowałam, że za jakieś 2 lata na wakacje wybiorę się właśnie do Rodzinki, której nie widziałam kilkanaście lat, a która mieszka przysłowiowy "rzut beretem" -od Bolesławca oczywiście, a ten rozsławiony jest już chyba na całym świecie. Ceramika bolesławiecka to prawdziwe perełki, nad którymi jak mrówki pracują rzesze osób. Niebanalne wzory, ręcznie malowane, stemplowane. Tworzone z pasji od wielu, wielu lat... Z pokolenia, na pokolenie...

Mało tego- o istnieniu kilku hal produkcyjnych dowiedziałam się przypadkiem. Żyłam w przekonaniu, że to jeden potężny zakład, zatrudniający masę ludzi. Sprowadzono mnie na ziemię.  Właściciel mnie sprowadził :) Jarek- człowiek, którego "wirtualnie" poznałam zupełnym przypadkiem. Mało tego! Człowiek, który właśnie "zarządza" jednym z tych zakładów.
Nikt inny, tylko właśnie On, udostępnił mi część swoich niezwykłych "pereł", bym z dumą mogła je Wam zaprezentować.
Ceramika bolesławiecka dzięki swoim bogatym zdobieniom w charakterystycznym niebieskim kolorze (choć zdarzają się też inne, choćby zielone, czerwone...) mi osobiście kojarzy się właśnie z ciepłem domu, Rodziną, wspólnymi posiłkami... Stąd też pomysł na zupę ziemniaczaną- choć w bardziej nowoczesnym wydaniu.

Składniki dla 4 osób:

500g wędzonych żeberek
1½l wody
700g ziemniaków
2 średniej wielkości marchewki
1 cebula
3 ziela angielskie
2 liście laurowe
⅓ łyżeczki gałki muszkatołowej
Sól, pieprz do smaku
Natka pietruszki

Sposób przygotowania:

Wędzone żeberka zalewamy zimną wodą, dodajemy ziele angielskie oraz liście laurowe i gotujemy przez ok 45 minut na małym ogniu. Po tym czasie dorzucamy obrane i pokrojone w kostkę ziemniaki, pokrojoną w talarki marchewkę oraz mocno przyrumienione plastry cebuli (np. palnikiem gazowym lub na suchej patelni). Gotujemy ok 30 minut- zawartość garnka powinna się zmniejszyć o ok ⅓. Wyciągamy żeberka, liście oraz ziela, doprawiamy gałką muszkatołową oraz solą i pieprzem. Łączymy z posiekaną natką pietruszki. Podajemy od razu z drobiowymi kuleczkami w parmezanie, groszkiem ptysiowym lub najprościej i ku uciesze mężczyzn- z mięskiem obranym z żeberek.

Jeśli jeszcze nie słyszeliście o naszych polskich "skarbach" ceramicznych, to zapraszam na stronę --> WR Ceramika, gdzie opisana jest nie tylko historia ich powstania, ale także obejrzycie kolekcje, wzory i kształty. Pamiętajcie też, że istnieje możliwość indywidualnych zamówień, więc jeśli macie jakieś ceramiczne marzenie, wystarczy skontaktować się z obsługą i dograć szczegóły. Możecie to zrobić także przez--> FP strony WR Ceramika. 
Ja polecam!